نام "الکترود" توسط ویلیام هیول به درخواست مایکل فارادی از کلمه یونانی "elektron" به معنای کهربا (که ریشه کلمه "الکتریسیته" نیز هست) و "hodos" به معنای راه، ساخته شده است.
الکترود در علم شیمی و فیزیک به معنای موادی است که برای انجام واکنش های الکتروشیمیایی و تولید جریان الکتریکی استفاده می شود. الکترودها یک رسانای الکتریکی است که معمولاً از فلزات یا مواد همراه با فلزات تشکیل شده اند
الکترود در یک مدار الکتریکی، از یک سمت به یک بخش فلزی (مانند سیم مسی) و از سمت دیگر به بخش غیرفلزی (مانند نیمههادی، الکترولیت یا خلا) متصل میشود و بین آنها ارتباط برقرار میکند.
در فارسی، گاهی به الکترود میل کاربیت یا باری هم میگویند.
انواع الکترود:
• بر اساس جنس: الکترودهای فلزی، کربنی، گرافیتی و ...
• بر اساس کاربرد: الکترودهای جوشکاری، الکترودهای باتری، الکترودهای EEG و ...
کاربردهای الکترود:
• باتریها: الکترودها در باتریها برای تبدیل انرژی شیمیایی به الکتریکی و بالعکس استفاده میشوند.
• جوشکاری: الکترودهای جوشکاری برای ایجاد قوس الکتریکی و ذوب فلز پایه و filler metal برای اتصال قطعات فلزی استفاده میشوند.
• آزمایشگاه: الکترودها در آزمایشگاههای شیمی و الکتروشیمی برای انجام آزمایشهای مختلف مانند اندازهگیری pH، رسانایی و ولتاژ استفاده میشوند.
• پزشکی: الکترودها در تجهیزات پزشکی مانند EEG و EKG برای ثبت فعالیتهای الکتریکی بدن استفاده میشوند.
نحوه عملکرد الکترود:
نحوه عملکرد الکترود به نوع کاربرد آن بستگی دارد.
• در باتریها: در باتریها، واکنشهای شیمیایی بین مواد موجود در الکترودها باعث ایجاد جریان الکتریکی میشود.
• در جوشکاری: در جوشکاری، جریان الکتریکی از طریق الکترود عبور میکند و باعث ایجاد قوس الکتریکی میشود. قوس الکتریکی گرمای لازم برای ذوب فلز پایه و filler metal را فراهم میکند.
• در آزمایشگاه: در آزمایشگاه، الکترودها برای انتقال الکترونها بین محلول و مدار الکتریکی استفاده میشوند.
• در پزشکی: در پزشکی، الکترودها برای حس کردن و ثبت فعالیتهای الکتریکی بدن استفاده میشوند.